کد مطلب:107069 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141

حکمت 373











[صفحه 732]

وثاق: ریسمان، بند، (سخن در بند تو است تا آن را نگفته ای، اما همین كه گفتی تو در بند آنی، پس زبانت را نگاه دار چنانكه طلا و نقره را در خزانه قرار می دهی. بسا كلمه ای كه باعث از دست رفتن نعمتی می شود و عذاب و گرفتاری پیش می آورد). امام (ع) امر فرموده است كه از سخنی كه شایسته ی گفتن نیست و همچنین سخن نابجا، زبان را نگه دارند، و نگهداری زبان را به اندوختن طلا تشبیه كرده است و وجه شبه اهمیت در نگهداری است، و از گفتن سخن ناروا به وسیله ی دو قیاس مضمر برحذر داشته است كه صغرای یكی از آنها عبارت: (الكلام... وثاقه) و كبرای مقدرش چنین است: هر سخنی كه چنین باشد، جز در موردی كه سزاوار باشد، شایسته ی گفتن نیست، و كلمه ی (وثاق: بند) استعاره است. و صغرای قیاس دوم عبارت: (فرب كلمه سلبت نعمه. بسا كلمه ای كه باعث از بین رفتن نعمتی گشته است)، و كبرای مقدرش چنین است: و هر كلمه ای كه آن طور باشد پس باید از گفتن آن دوری كرد و سخن اندك و استوار گفت.


صفحه 732.